آموزش به بیماران کاتاراکت

آموزش به بیماران کاتاراکت

از نظر علت پیدایش، آب مروارید به انواع زیر تقسیم بندی می‌گردد:

•             آب مروارید سنی : شایع‌ترین نوع

•             آب مروارید مادرزادی

•             آب مروارید ناشی از ضربه

•             آب مروارید ناشی از بیماری‌های التهابی مزمن داخل چشمی

•             آب مروارید ناشی از بیماری‌های متابولیک مانند بیماری قند

•             آب مروارید ناشی از تشعشعات مانند نور ماوراء بنفش، اشعه ایکس و غیره

•             آب مروارید ناشی از مصرف بعضی از داروها مانند کورتون و یا سموم مانند نفتالین

به هر شکل علت هر چه باشد در اکثر این موارد، درمان، جراحی است و عدسی کدرشده خارج و با یک عدد لنز مصنوعی جایگزین می‌گردد. روش‌های غیر جراحی مانند عینک و یا دارو در درمان آب مروارید تقریبا جایگاهی ندارند و فقط ممکن است برای مدت کوتاهی جهت بهبود نسبی دید استفاده گردند تا بیمار آمادگی عمل را پیدا نماید. بد نیست که بدانیم آب مروارید شایع‌ترین بیماری چشم است که نیاز به عمل جراحی دارد و شاید بتوان گفت در تمام دنیا شایع‌ترین عمل جراحی است که در تمامی بدن انجام می‌گیرد و شاید موفق‌ترین روش درمانی در تمام طب باشد.

آیا راهی برای پیشگیری از آب مروارید وجود دارد؟

همانطور که قبلا گفته شد شایع‌ترین نوع آب مروارید نوع سنی می‌باشد(بیش از 70% موارد). در واقع آب مروارید یک پروسه طبیعی پیری است که از عوامل دیگر مانند نژاد، جنسیت، تغذیه، آب‌وهوا و غیره نیز تاثیر می‌پذیرد. تا کنون روش موثری برای پیشگیری از آب مروارید سنی شناخته نشده است. اما نمی‌توان نقش بعضی از عوامل را منتفی دانست. از این میان نقش نور ماوراء بنفش خورشید ( Ultraviolet  یا با اختصار UV ) و بعضی از عوامل تغذیه‌‌ای در ایجاد زودرس آب مروارید را نمی‌توان نادیده گرفت.

مراقبت های بعد از عمل جراحی کاتاراکت :

1- بعد از عمل جراحی به پشت بخوابد و از خوابیدن به سمت چشمی که عمل شده یا به طرف شکم خودداری کند.

2- آرام باشد و از سرفه کردن و عطسه زدن و زور زدن خودداری کنید.

3- بعد از عمل جراحی روی چشم تعدادی گاز کوچک و یک محافظ گذاشته می‌شود و به وسیله چسب ضد حساسیت ثابت می‌شود که از محافظ چشم نگهداری کند.

4-محافظ ممکن است به مدت یک الی سه هفته بعد از عمل جراحی و با صلاحدید پزشک و خصوصا هنگام خواب روی چشم باشد و در طول روز از عینک آفتابی استفاده کند تا چشم کمتر اذیت شود. زیرا چشم عمل شده نسبت به نور حساس است.

5- برداشتن بخیه ها بستگی به درمان در روال کار چشم پزشک دارد.

6- قرمزی اطراف چشم به تدریج کم خواهد شد اما افزایش قرمزی یا تورم را حتما به پزشک اطلاع دهد.

7- افزایش اشک بعد از عمل طبیعی است.

8- درد بعد از عمل را می‌توان با مصرف استامینوفن کاهش داد، در صورت عدم کاهش به پزشک اطلاع دهد.

9- کاهش ناگهانی بینایی را به پزشک اطلاع دهد.

10- یک روز بعد از عمل یا حتی چند ساعت بعد از عمل با صلاحدید پزشک معالج مرخص خواهد شد.

11- تا بهبودی کامل لازم است چندین بار پزشک معالج خود را ویزیت نموده و معاینه شود.

12- هنگام ترخیص نسخه دارویی را تهیه کند و قطره‌های چشمی را به طور صحیح مصرف کند و آموزش صحیح قطره‌ها قبل از ترخیص به بیمار داده شود.

از اعمال زیر بپرهیزید:

1- از سرفه کردن و عطسه کردن

2- زور زدن هنگام اجابت مزاج

3- تغییر ناگهانی وضعیت سر

4- بلند کردن اجسام سنگین

5- خم‌شدن‌های مکرر

6- به‌هم فشردن پلکها و یا مالیدن چشم‌ها

7- خم‌شدن سر تا زیر کمر و سجده نمودن به مدت 3 هفته

8- خوابیدن به طرف شکم و یا چشم عمل‌شده

9- از شستن سر و صورت با شامپو و صابون به مدت 7 الی 14 روز بعد از عمل بپرهیزید.

10- از رانندگی و فعالیت‌های شدید تا زمانیکه پزشک اجازه نداده پرهیز کنید.

11- بعد از اینکه به شما اجازه استحمام داده شد از ورود آب به مدت 2 الی 3 هفته به داخل چشم خودداری کنید.

12- با رعایت اعتدال و رعایت فاصله تماشای تلویزیون و مطالعه در صورت لزوم اشکالی ندارد.

13- استفاده از سبزیجات و میوه جات و مواد غذایی تازه توصیه می‌شود.

هشدار:

در صورت بروز علایم زیر، به پزشک اطلاع داده شود:

1- درد چشم و اطراف آن و ترس از نور و کاهش ناگهانی بینایی که از علائم افزایش فشار داخل چشم است.

2- دیدن نقطه‌های کوچک در میدان بینایی.

3- دیدن نورهای درخشان در میدان بینایی یا نورهای صاعقه مانند.

4- دردی که با مسکن تجویز شده برطرف نشود.

5- افزایش قرمزی و تورم و ترشح چشم‌ها.

6- شروع ناگهانی درد بالای کاسه سر (ناحیه ابروها).

7- تغییرات تاری دید و بینایی

8- قرار گرفتن لایه هایی روی میدان بینایی

9- سر درد مداوم

10- مشاهده هاله رنگی اطراف نورها

11- حرکت نقاط از بالا به پایین یا در جهت میدان بینایی

داروها و مراقبت از چشم

•             داروها طبق دستور مصرف شوند.

•             قبل و بعد از چکاندن قطره های چشمی دست ها را بشوئید.

•             اطراف چشمها را با گاز مرطوب شده با محلول نمکی استریل تمیز کنید. پلک ها را با ملایمت از سمت داخل به خارج پاک کنید.

•             برای چکاندن قطره‌های چشمی بنشینید و سر خود را کمی به عقب خم کنید. پلک تحتانی را کمی به عقب بکشید.

•             در هنگام روز از عینک برای محافظت از چشم ها استفاده شود.

•             در مراجعات پیگیری، تمام داروهای چشمی را همراه داشته باشید تا مقدار آن ها کنترل و تنطیم شود.

---